Τελικά, μήπως η Ευτυχία είναι μια Απόφαση;

Από την Φιλομένη Φλογερού

Σίγουρα, κατ’ εμέ η ματαιοδοξία φέρνει πάντοτε δυστυχία. Ας μην μπερδευόμαστε, όμως. Δεν αναφέρομαι στην φιλοδοξία του ανθρώπου να εξελίσσεται και να πετυχαίνει. Αντίθετα, αναφέρομαι στην ματαιοδοξία και την αδηφαγία ορισμένων ανθρώπων. Αυτά τα μονίμως ανικανοποίητα συναισθήματα, τα οποία τους ωθούν να κυνηγάνε με λύσσα όσα δεν έχουν, ακόμα κι όταν έχουν αποκτήσει φαινομενικά τα πάντα!

Η ευτυχία είναι ένας στόχος που έχουμε σχεδόν όλοι μας. Ωστόσο, λίγοι από εμάς καταφέρνουμε να πούμε ότι όντως είμαστε ευτυχισμένοι. Άραγε, γιατί συμβαίνει αυτό; Τι οδηγεί στην ευτυχία και τι στη δυστυχία; Μήπως τα πράγματα είναι πιο απλά από όσο νομίζουμε;

Σε κάθε περίπτωση, η ευτυχία για τον καθένα μας είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Για ένα άτομο, το να είναι ευτυχισμένος ενδέχεται να σημαίνει ότι έχει οικογένεια. Για άλλον, το ότι είναι ήρεμος και έχει την υγεία του. Και για άλλους, μια καριέρα με πολλές επιτυχίες συνδέεται με την ευτυχία τους.

Φυσικά, για πολλούς ανθρώπους υπάρχουν κοινοί παρανομαστές. Η ευτυχία ίσως προσεγγίζεται με τον ίδιο τρόπο από μια μερίδα ανθρώπων. Ωστόσο, θα σας πω τι ανακαλύπτω όσο περνούν τα χρόνια και, ενδεχομένως, ίσως κάποιοι ωφεληθείτε από τη λογική αυτή.

Η Ευτυχία βρίσκεται Μέσα μας

Ομολογουμένως, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν καταφέρει πολλά στη ζωή τους. Ωστόσο, ακόμα και μέσα από προσωπικές επιτυχίες, οι ίδιοι νιώθουν δυστυχισμένοι. Άλλοι πάλι, νιώθουν ευτυχισμένοι με ό,τι έχουν. Όσα κι αν έχουν είναι αρκετά προκειμένου να προσφέρουν ηρεμία και γαλήνη στην ψυχή τους.

Το ερώτημα, λοιπόν, έγκειται στο εξής: Μήπως, απλά, κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ανικανοποίητα συναισθήματα ακόμα κι όταν πετυχαίνουν τους στόχους και τα όνειρά τους;

Σίγουρα, κατ’ εμέ η ματαιοδοξία φέρνει πάντοτε δυστυχία. Ας μην μπερδευόμαστε, όμως. Δεν αναφέρομαι στην φιλοδοξία του ανθρώπου να εξελίσσεται και να πετυχαίνει. Αντίθετα, αναφέρομαι στην ματαιοδοξία και την αδηφαγία ορισμένων ανθρώπων. Αυτά τα μονίμως ανικανοποίητα συναισθήματα, τα οποία τους ωθούν να κυνηγάνε με λύσσα όσα δεν έχουν, ακόμα κι όταν έχουν αποκτήσει φαινομενικά τα πάντα!

Έχει μεγάλη διαφορά το ένα από το άλλο.

Αρχικά, κατά τη δική μου οπτική τουλάχιστον, η φιλοδοξία σχετίζεται με την εσωτερική επιθυμία - αυτή την κάψα, θα λέγαμε - προκειμένου να εξελιχθούμε, να ανελιχθούμε και να φτάσουμε τον εαυτό μας στο επόμενο επίπεδο. Και είναι αποκλειστικά και μόνο προσωπική υπόθεση.

Η φιλοδοξία ενός ανθρώπου να προχωράει διαρκώς μπροστά και να επιτυγχάνει σε ό,τι κι αν κάνει δεν ενέχει τη σύγκριση. Το άτομο αυτό δεν νιώθει την ανάγκη να ανέβει το επόμενο σκαλί προκειμένου να “μπει” στο μάτι των άλλων. Επιπρόσθετα, διατηρεί την ηθική του ακέραιη και δεν ξεπουλάει τις αξίες και τα ιδανικά του προκειμένου να επιτύχει.

Ωστόσο, στην περίπτωση της ματαιοδοξίας, πιστεύω ότι ισχύει ακριβώς το αντίθετο: Το άτομο συγκρίνει επανειλημμένα τον εαυτό του με τον κόσμο γύρω του, με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ικανοποιημένο, όσα κι αν πετυχαίνει. Αυτό το άτομο, για τον ίδιο του τον εαυτό πρωτίστως, είναι πάντοτε “λίγο”. Επομένως, πώς μπορεί να νιώσει ικανοποίηση και, τελικά, ευτυχία;

Ειδικά εφόσον, όσα κάνει στη ζωή του και όσα πετυχαίνει, είναι πάντοτε απόρροια σύγκρισης και αποτελούν ένα μέσο εντυπωσιασμού, είναι απίθανο αυτός ο άνθρωπος να νιώσει ποτέ πραγματική χαρά και γαλήνη στην ψυχή του. Ουσιαστικά, τέτοιου είδους άνθρωποι ετεροπροσδιορίζονται, δηλαδή προσδιορίζουν τον εαυτό τους και αποκτούν αυτοεικόνα με βάση το πώς νιώθουν οι άλλοι για αυτούς. Και, ας μην γελιόμαστε, έχουμε περάσει όλοι από αυτή τη θέση έστω και μια φορά στη ζωή μας.

Πόσο, όμως, σχετίζονται, η ευτυχία και η απλότητα;

Τελικά, Μήπως η Ευτυχία Βρίσκεται στα Απλά Πράγματα;

Προσωπικά, βρίσκω τις πιο ευτυχισμένες μου στιγμές στα απλά πράγματα. Μια αγκαλιά, ένα φιλί, ένας άνθρωπος που κατάφερα να βοηθήσω. Μια γραμμή από ένα άρθρο που γράφω, μια καλή κουβέντα, μια νέα γνωριμία. Ένας καφές που κέρασα ή με κέρασαν.

Πλέον, όλα αυτά για εμένα έχουν ανεκτίμητη αξία.

Φυσικά και δίνω μεγάλη βάση και στα κατορθώματά μου και στις επιτυχίες μου, μικρές ή και μεγαλύτερες. Όμως, αρχίζω να καταλαβαίνω ότι η ουσία της δικής μου ευτυχίας πηγάζει μέσα από την ψυχή μου.

Είναι στο δικό μου χέρι να βρίσκω νόημα ή να απορρίπτω τα όσα κάνω, έχω και είμαι.

Άλλωστε, όλους μας πιάνει αυτή η ανάγκη για περισσότερα.

Όμως, τι να το κάνω το να έχω τα πάντα, όσα προωθεί η κοινωνία ότι χρειάζομαι ή όσα πιστεύω εγώ ότι χρειάζομαι, αν δεν έχω, για παράδειγμα, την υγεία μου; Ή ανθρώπους γύρω μου που με αγαπούν και με καταλαβαίνουν; Ή αν δεν συμπεριφέρομαι με ευγένεια και ήθος σε κάθε τομέα της ζωής μου;

Σταδιακά, αρχίζω να πιστεύω ότι τόσο η ευτυχία όσο και η επιτυχία είναι μια απόφαση.

Για εμένα, το να είμαι ευτυχισμένη σημαίνει να είμαι ο εαυτός μου.

Τι μεγαλύτερη ευτυχία από να είμαι αυτή ακριβώς που θέλω;