"Αίμα Από Ασήμι": Η Συγγραφέας Αγγελίνα Παπαδημητρίου Πραγματοποιεί Ένα Όνειρο Ζωής
Από την Φιλομένη Φλογερού
Θεωρώ ότι ένα προσεγμένο βιβλίο, με όλους τους συντελεστές να έχουν δώσει την απαραίτητη σημασία σε αυτό σε κάθε στάδιο (βλ. συγγραφέα, επιμελητή, διορθωτή, εκδότη, γραφίστα κ.λπ.) κάποια στιγμή, κάπως, κάπου, κάποτε θα αναγνωριστεί.
Με τη συγγραφέα του βιβλίου "Αίμα Από Ασήμι", Αγγελίνα Παπαδημητρίου, γνωριστήκαμε εντελώς τυχαία. Ήταν μια από αυτές τις συναντήσεις που γνωρίζεις καλά μέσα σου ότι έχεις κοινά στοιχεία με το άλλο άτομο, με αποτέλεσμα όλα να εξελίσσονται αβίαστα.
Στην πορεία, γνωρίστηκα και με το βιβλίο της, "Αίμα Από Ασήμι", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Χάρτινη Πόλη".
1: Πώς αισθάνεσαι που βλέπεις ένα δικό σου δημιούργημα στα ράφια των βιβλιοπωλείων πλέον;
Δεν μπορώ να σου περιγράψω το συναίσθημα. Αρχικά, να πω ότι είμαι παραδοσιακή αναγνώστρια
και, ακόμα και αν ακούω audiobooks ή αν διαβάζω βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, τίποτα δεν
μπορεί να αντικαταστήσει για εμένα την αίσθηση ενός έντυπου βιβλίου (ναι, είμαι από αυτούς που
αγοράζουν ένα έντυπο βιβλίο ακόμα και αν το έχουν ακούσει σε audiobook κ.λπ.)
Περίμενα πολλά χρόνια να έρθει η έκδοση ενός δικού μου δημιουργήματος και, όταν το βλέπω στα
ράφια ή στα χέρια αναγνωστών, παθαίνω σύγκρυο. Και, οχτώ μήνες μετά, κάθε φορά είναι σαν την
πρώτη φορά.
2: Τι πιστεύεις ότι κάνει ένα βιβλίο να ξεχωρίζει, κατά τη δική σου οπτική;
Η καλή δουλειά που έχει γίνει σε αυτό. Θεωρώ ότι ένα προσεγμένο βιβλίο, με όλους τους
συντελεστές να έχουν δώσει την απαραίτητη σημασία σε αυτό σε κάθε στάδιο (βλ. συγγραφέα,
επιμελητή, διορθωτή, εκδότη, γραφίστα κ.λπ.) κάποια στιγμή, κάπως, κάπου, κάποτε θα
αναγνωριστεί.
3: Γιατί ξεκίνησες να γράφεις;
Είμαι ένας άνθρωπος που ζει για να δημιουργεί. Οτιδήποτε. Δεν μπορώ να κάθομαι άπραγη και
πάντα θέλω να ασχολούμαι με κάποια δημιουργία. Είτε θα είναι γράψιμο είτε γραφιστικό είτε κάτι
άλλο. Η συγγραφή για εμένα είναι χειρωνακτική εργασία. Πρέπει να πάρεις τη φαντασία και τη
σκέψη σου και να τις πλάσεις σε λέξεις.
4: Ποια ήταν η συγγραφική διαδικασία και πορεία του βιβλίου "Αίμα από Ασήμι" και πόσο
διήρκησε;
Αχ, πικρή ερώτηση και κάτι μου λέει ότι την κάνεις επίτηδες για να δώσουμε κουράγιο σε όσους
προσπαθούν χρόνια να ολοκληρώσουν μια ιστορία ή να εκδοθούν. Και, ναι, καλά έκανες, γιατί
πραγματικά αυτή η ιστορία πήρε πολύ καιρό για να ολοκληρωθεί (7-8 χρόνια;), διάστημα κατά το
οποίο σβήστηκε και ξαναγράφηκε περίπου 15 φορές και διορθώθηκε άλλες τόσες. Ωστόσο, όσο
δύσκολο και βαρύ κι αν ακούγεται όλο αυτό, τουλάχιστον είμαι πια σίγουρη ότι εκεί έξω είναι η
καλύτερη εκδοχή της. Και είμαι 15 φορές πιο περήφανη για αυτήν!
5: Ποια εμπόδια αντιμετώπισες στο συγγραφικό σου μονοπάτι μέχρι τώρα και με ποιους τρόπους
τα ξεπέρασες;
Ο ελεύθερος χρόνος για τη συγγραφή ήταν, είναι και θα είναι το κυριότερό μου πρόβλημα. Δεν έχω
κατορθώσει να το ξεπεράσω ακόμη και, υπόσχομαι ότι αν το κάνω, θα το ανακοινώσω παντού.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα του σήμερα δεν μπορείς να είσαι μόνο συγγραφέας, οπότε γράφεις στον
χρόνο εκτός δουλειάς, με ό,τι εγκεφαλικά κύτταρα έχουν απομείνει στην παρέα και ό,τι ρανίδα
ενέργειας έχει περισσέψει. Και δεν υπάρχει πληθώρα των άνωθεν!
Ωστόσο, ένας τρόπος που ξέρω ότι δουλεύει είναι να γράφεις με πρόγραμμα – να ορίσεις 1,2,3
ώρες την εβδομάδα, όσες σου περισσεύουν, και να μην τις προσπερνάς. Μπορεί να φαίνεται ότι
κάνεις μικρά βήματα σε κάθε writing session, αλλά το μικρό είναι καλύτερο από το καθόλου!
6: Ποιοι και τι σε έχουν βοηθήσει να συνεχίσεις να γράφεις και τι θα ήθελες να τους πεις;
Όσο τετριμμένο κι αν ακούγεται, οι φίλοι και η οικογένειά μου. Και κατά καιρούς άτομα από τον
συγγραφικό χώρο. Είναι τόσο πολλοί που δεν μπορώ να τους αναφέρω, αλλά θα τους πω ένα
τεράστιο ευχαριστώ, είτε είναι είτε όχι στη ζωή μου πλέον (ή στη ζωή γενικά!)
7: Ποια ήταν η αρχική σου έμπνευση για το βιβλίο "Αίμα από Ασήμι";
Όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη συγγραφή, είχα αρχίσει να γράφω μια ρομαντική (εντάξει,
σεξοπορνοδιαστροφική ήταν) ιστορία, την οποία όμως σύντομα βαρέθηκα. Θέλησα να φτιάξω κάτι
που να με παιδέψει (καλά να πάθω!), να δημιουργήσω κάτι εντελώς δικό μου, έναν κόσμο που δεν
υπάρχει και με θεματολογία αρκετά πρωτότυπη.
Όταν ήμουν μικρή, έβλεπα κάποια όνειρα, των οποίων η αίσθηση έμοιαζε με αυτό που
περιγράφουν ως την εμπειρία της αστρικής προβολής… και το ένα έφερε το άλλο και ιδού!
8: Πόσο πιστεύεις ότι ο κόσμος μας χρειάζεται την τέχνη και γιατί;
Αν απλώς κοιτάξουμε το διάστημα που ήμασταν σε καραντίνα, μπορούμε να καταλάβουμε ότι, όχι
μόνο ο κόσμος χρειάζεται την τέχνη, αλλά τη χρειάζεται και σε πολλή ποσότητα! Κατ’ εμέ, η τέχνη
μπορεί να έρθει μέσα από πολλές εκφράσεις και δεν περιορίζεται μόνο στη λογοτεχνία, στο σινεμά
και στη ζωγραφική. Το ζήτημα είναι να το συνειδητοποιήσουμε όλοι και να κανονικοποιήσουμε την
εξάσκησή της (και να μην είναι πάντοτε απλώς ένα χόμπι).
9: Θα ζούσες στον κόσμο που έπλασες στο βιβλίο σου "Αίμα από Ασήμι";
Ύπουλη ερώτηση! Ο επαναστατικός μου εαυτός, αυτός που θέλει να σώσει τον κόσμο, να αλλάξει
το κατεστημένο, να διώξει το κακό κ.λπ. θα έλεγε αμέσως και άκριτα ένα μεγάλο ναι. Ο πιο συνετός
εαυτός μου, αυτός που ξέρει ότι σε ένα ενδεχόμενο zombie apocalypse θα πέθαινε στα πρώτα
λεπτά, λέει ένα μεγάλο όχι. Ζηλεύει όμως λίγο όσους ζουν στην Ακαδημία. Μέχρι να θυμηθεί τους
δαίμονες και μετά του περνάει!
10: Μίλησέ μας για το Moonlight Tales.
Το Moonlight Tales είναι ένα λογοτεχνικό blog, το οποίο συνδημιουργήσαμε με την (επίσης
συγγραφέα) Εύη Φρυγανά, το πλέον μακρινό 2013, με σκοπό να αναδείξουμε ερασιτέχνες
συγγραφείς και τις ιστορίες τους. Μετράμε πλέον 10 χρόνια πορείας (και φιλίας), μέσα από την
οποία μας έχει δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλούς ανθρώπους, ακόμα περισσότερες
ιστορίες, αλλά το κυριότερο να εξελιχθούμε ως άνθρωποι. Πλέον το Moonlight Tales αποτελείται
από μία ομάδα 10 ατόμων περίπου, τους οποίους μας δένει η κοινή μας αγάπη για το βιβλίο.
Με μία επίσκεψη στη σελίδα μας (https://www.moonlightales.com) θα βρείτε δωρεάν ιστορίες να
διαβάσετε, συνεντεύξεις συγγραφέων, άρθρα με συμβουλές συγγραφής και έκδοσης, κληρώσεις
βιβλίων και πολλά άλλα.
Τα τελευταία δύο χρόνια εκδίδουμε και τις ετήσιες συλλογές διηγημάτων μας, και είναι ένα
εγχείρημα που αγαπήθηκε πολύ εξαρχής και σκοπεύουμε να το κάνουμε συνήθεια. Μέχρι στιγμής
έχει κυκλοφορήσει το Once upon a horror time, στο οποίο συμμετέχουν 17 συγγραφείς και έχει
horror θεματολογία, και το And they lived happily ever after?, με τις συμμετοχές 27 συγγραφέων, οι
οποίες είναι διασκευές γνωστών παραμυθιών. Ήδη ετοιμάζουμε την επόμενη συλλογή, για την
οποία θα μάθετε περισσότερα πολύ σύντομα.
11: Πότε σ' αρέσει να γράφεις μέσα στην ημέρα και γιατί;
Πάντα μου άρεσε να γράφω βράδυ – βασικά όλα προτιμώ να τα κάνω το βράδυ (γνωστός
βρικόλακας). Πλέον όμως αρκούμαι στο απλώς να βρω λίγο χρόνο να στρωθώ!
12: Τι βρίσκεις πιο δύσκολο στο να στήσει ένας συγγραφέας ένα βιβλίο;
Και πάλι δεν μπορώ να δώσω με σιγουριά μία συγκεκριμένη απάντηση, γιατί τον κάθε συγγραφέα
τον δυσκολεύει και κάτι διαφορετικό. Θα απαντήσω βάσει της εμπειρίας μου στην ανάγνωση, ότι οι
διάλογοι είναι ένα αρκετά περίπλοκο σημείο, που νιώθω ότι θα έπρεπε όλοι να δίνουμε
περισσότερη σημασία.
Έχω διαβάσει πολλές φορές διαλόγους που με έχουν κάνει να αναφωνήσω
«Ποιος μιλάει έτσι!» ή έχω συναντήσει πάμπολες φορές σημεία όπου οι χαρακτήρες μιλάνε χωρίς
να πρέπει, για να εξηγήσουν κάτι – π.χ. πριν σκοτώσει τον πρωταγωνιστή, ο κακός αναλύει όλο το
σχέδιό του και τους λόγους που τα έκανε όλα αυτά. Ναι, προφανώς και μέχρι να μας τα πει, ο
πρωταγωνιστής θα βρει χρόνο να αποφύγει τον θάνατο! Οι διάλογοι γενικά πρέπει να είναι
φυσιολογικοί και χρηστικοί. Οπότε πρέπει να τους δίνουμε την ίδια σημασία όπως και στην πλοκή.
13: Ποιος είναι ο ρόλος των εκδοτικών οίκων στην πορεία ενός βιβλίου;
Η ερώτηση χωράει απάντηση έκθεσης πανελλαδικών τρίτης λυκείου! Ένας εκδοτικός έχει μεγάλη
ευθύνη απέναντι στον συγγραφέα αλλά και στον αναγνώστη. Από το ποια βιβλία θα επιλέξει, στο τι
επιμέλεια θα κάνει, στο τι στρατηγική μάρκετινγκ θα ακολουθήσει και πάει λέγοντας. Δεν θέλω να
επεκταθώ, οπότε θα πω απλώς μία μεγάλη συμβουλή στους υπόλοιπους ομότεχνους: ψάξτε! Ψάξτε
και μη χάνετε το κουράγιο σας με την κάθε αρνητική απάντηση. Μπορεί να πάρει καιρό, αλλά
κάποια στιγμή θα έρθει το πολυπόθητο ναι!
14: Ποιο είναι το μεγαλύτερο "δώρο" που έχεις πάρει μέχρι τώρα από τη συγγραφική διαδικασία
αλλά και την έκδοση του βιβλίου σου;
Όπως είπα και πιο πάνω, μέσα από τη συγγραφή έχω εξελιχθεί ως άνθρωπος. Αυτό είναι κάτι που
επιδιώκω σε ό,τι καταπιάνομαι. Η Αγγελίνα που τελείωσε τη Φιλοσοφική Αθηνών είχε σκοπό να
ασχοληθεί με τη διδασκαλία. Όταν στην επιφάνεια βγήκε η Αγγελίνα που της άρεσε το γράψιμο,
άρχισε να ασχολείται με τη συγγραφή, με την επιμέλεια, με τις εκδόσεις, με τις μεταφράσεις, με
σελιδοποιήσεις και γραφιστικά και πάει λέγοντας. Οπότε με περίσσια ευκολία θα πω ότι η
συγγραφή με άλλαξε!
Από την έκδοση του βιβλίου μου, το μεγαλύτερο δώρο είναι η αγάπη του κόσμου και ο
ενθουσιασμός για το έργο μου. Θα είμαι ειλικρινής, όσο σίγουρη και αν ένιωθα, έτρεμα την ώρα
και τη στιγμή της αρνητικής κριτικής! Όμως τα τόσο θετικά σχόλια, η πορεία του βιβλίου μέχρι
τώρα, οι κριτικές, οι φωτογραφίες, τα φεστιβάλ και οι βιβλιοσυναντήσεις είναι κάτι που δεν θα
άλλαζα με τίποτα! Σας ευχαριστώ όλους για όλα!
15: Πρόσθεσε ό,τι άλλο θέλεις:
Αγαπητή, έχω μόνο να προσθέσω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τόσο ενδελεχή συνέντευξη – μου
θύμισες πόσο σημαντική είναι η συγγραφή για εμένα!– αλλά και για το βήμα που μου δίνεις να
μιλήσω για εμένα και το βιβλίο μου.
Σου εύχομαι τα καλύτερα στον συγγραφικό δρόμο που
χαράζεις και είμαι σίγουρη ότι θα πετύχεις τους στόχους σου, γιατί ξέρω πόσο πολύ το θες και το
αγαπάς αυτό που κάνεις!
Εις το επανιδείν!
